Vivencias

RUTAS DO CAUREL

Hai que resumir máis a información que atopaches e falar algo máis das vilas que vas mencionando.

Ruta da Devesa da Rogueira; dende Moreda ata o Alto do Couto :

• Nesta ruta encontraremos un Kilómetro de llanura, varios para ascender; nos que vamos ir vendo diferentes variedades de prantas, covas ( Oso, Longo de Meo e Vellos). Tamén veremos o mirador Pico Polín; desde esta mírase as aldeas de Moredae Parada, mais lonxe Seoane, Meiraos, Paderne.

• Hay moitas mais cousas que mirar, pero vouvos a destacar a "Fonte da Fame"; importante porque dela saen dous manantiais, un de augas ferroguinosas e outro de augas calcáreas; con propiedades curativas e con fama de estimular o apetito. 

Ruta da Devesa de As Valiñas:

• Era descoñecida pola xente de fora, encóntrase clavada na ladeira oriental da ladeira do Monte dos Corvos. Só se pode acceder por un camiño que só sabía a xente que vivia nese pobo, xa que por el levavan os seus animais a pastar. Nos anos 60 utilizábano os camións para levar os minerais extraídos das minas en Villafabrid, a dereita de Devesa e na súa parte alta. 

• Dende Quiroga a Campos de Vila, desviámonos a dereita e vamos hacia A Seara a Ferramulín, direción a Visuña cruzamos un río que vai dar a Devesa de As Valiñas. 
• Miraremos: varios prados, o arroyo Dos Corvos, 
• 
  

http://www.serradocourel.es/rutas_archivos/ruta_devesa_valinhas.htm

Ruta da Devesa da Rogueira

Reparte o traballo con Rosana posto que está investigando o mesmo tema.
Lembra citar de onde tomas a información.

Para chegar a Moreda tomaremos a carretera de Seoane a Folgoso desviándomos á esquerda a altura de Ferrería Nova, antes de chegar a Moreda encotraremonos coa aula de natureza, de donde realmente empeza o sendeiro para subir a Devesa, o ascenso faise algo dificultoso 

Lendas

Fontes do cervo

Desa fonte saen duas augas: unha marrón e outra braquecina. Segun o que contan, esa auga e medicinal. A auga marron (polo ferro que leva) din que se se bebe curanse as enfermidades dos pulmóns. E a auga branca para curar a anemía e as enfermedades do estomago. Tamen lle chaman a "fonte da fame", pois dicen que o beber abre o apetito.

SACADA DE:

http://www.rutasyleyendas.com/ruta48_devesa/ruta48.html

O tesouro do castro de Vilasibil

Contan que no Castro de Vilasibil,

SACADA DE:

http://www.galiciaencantada.com/lenda.asp?cat=25&id=1914

Lendas

                 
                         
                               LENDAS DO CAUREL


        A loba branca: Unha manada de lobos que vivían cerca do Caurel, tiñan como xefa unha loba branca.

Os lobos mataron a barios terneiros dunha aldea cercana, e os habitántes deciden ir cazalos. Vrios cans botaronse aos lobos, e a loba branca atacoulle, e mentras o resto dos lobos fuxiron, pero alguns foron alcanzados polos disparos das escopetas dos habitantes. Os homes cazaron a loba branca, e arrancaronlle a pel, pensando que a podrian vender polo seu color raro. 

A xente estaba moi asustada, porque desde ese día, os lobos aullaban màis forte,e cada vez estaban máis cerca das casas, donde se puñan diante das portas a aulla.

O hombres asomabanse as ventanas con escopetas, pero non vian nada. O único que podían ver eran unhas sombras que desaparecían na escuridade, pero ainda así os homes disparaban igual,ainda así non conseguiron que os lobos deixaran de aullar.

Cando saiu o sol, os lobos deixaron de aullar, e os homes decidiron ir a buscar os corpos dos lobos.Non encontraron rastro de ningún.

Esa misma noite, os lobos volveron a aullar, pero desta vez subiron aos tellados das casas facendo tembral todo.

Ao mencer, os lobos deixaron de aullar e desapareceron os disparos das escopetas. A xente toda asustada decide reunirse na plaza do pobo para decidir que facer.

A xente pensaban que non eran lobos, senon demonios, e por iso non se podian matar. De repente, unha muller con fama de meiga , berrou:

-Veñen a pola loba!- As voces calaron e dirixironse a ela.
-Levadelle a pel ao claro que hai no medio do bosque- dixo. Despois acercouse ao home que matou a loba e ordenoulle:
-Leva o corpo ao e bótao sobre ramas de texo de maneira que lle de a luz da lua.

O home fixo o que ye ordeou a meiga, mentres que o resto da xente se apresuraba para chegar as suas casas.

Esa misma noite, os lobos volveron a aullar, pero desta vez non era na aldea, senon donde o home deixara a pel da loba. Os lobos estaban rendindo o ultimo omenaxe a quien fora a súa raiña.

Cando saia o sol, os lobos deixaron de aullar,e os veciños da aldea non volveron a ber nin a escoitar a manada de lobos. Solo nas noites de lua chea, podense oir aullidos e alguns aseguran ver que nesas noites de lua chea poden ver na luz da lua a manada de lobos coa loba branca.

A serra do caurel e unha cordilleira montañosa situada na provincia de Lugo. Ten unha extension de 21 020 hectáreas, con fortes variacions de altitude, que ban dende os 400m ata os 1643m. O nome Folgoso do Caurel pode ser un nome pre-romanico, e outra das teorias di que deriba da palabra aureum (oro)

Natureza.

Cando a auga remove o paixase, encontra o seu camiño a obra perfecta na natureza. Lugares tan escondidos e a misma vez tan lindos. Entusiasmanme os cursos fluviais. Os ríos persiguen esta vez o espazo protexido, todo u xardín natural, unha estancia perfumada por flores silvestres que ilumuna cada día o sol de cada época. sobre todo o   ----------

O río que nace na montaña nos marca os sendeiros entre colinas encantadas dibuxando serpentes de prata sobre o paixase, para realzar aún máis a beleza de este entorno marabilloso.

O Courel está bañado por cen regatos de augas limpas onde o sol suave provoca un millon de estrelas de prata irmans das devesas e soutos centerarios castaños. hermanas de las devesas y soutos de centenarios castaños. Estás ahora en un trozo de tierra silenciosa que preside un pico al que llaman Pía Páxaro. Unas pocas aldeas aparecen enraizadas en las laderas, donde los gallos cantan una nueva alborada. Esta es la tierra mágica de Novoneyra, el poeta que nos enseñó a interpretar el lenguaje de la montaña.

Aquí tienes la aldea, rodeada de vida, con un paisaje de campos cultivados y un paisanaje acostumbrado a la dureza del esfuerzo generoso. Es la vida en común junto a la admirable perspectiva que nos seduce; y cerca, muy cerca, de las huellas del pasado. El hórreo a pie de casa, el cruceiro en la plaza, el castro en el monte próximo, las formas caprichosas de las rocas primigenias, la ferradura, las bodegas que guardan el vino sagrado… Todo esto es aldea en el Courel, llámese Seceda o Visuña. 

 webgrafíapáxina única galicia. revista digital independiente.

Lendas

                                                                        Lendas

Lenda da loba branca:

Preto dunha aldea do Courel,na provincia de Lugo vivia unha manada de lobos que de sefa tiñan unha loba branca.Un día os lobos mataron un par de terneiros e a sente decidiu darlles caza e mataron a loba branca e lebáronlle a pel.e durante 3 noites seguidas os lobos oubeaban ata que o home que matou a loba branca lebou a pel a un claro do bosque e non bolberon oubear mais.Escepto as noites de lua chea q ainda se escoitan os oubeos dos lobos.

Gastronomía: pratos típicos