O meu viaxe ao courel:

A miña viaxe o Courel foi unha boa experiencia porque o pasamos mui ben,a ruta que fixemos pensei que iba a ser dura pero foi facil e aprendimos muitas cousas e botamos muitas risas a ora de comer subimos a un sitio alto e despois o baisar botamos unhas risas porq Ivan caiu.Despois a noite foi dura porque ceamos cedo e as lentejas fiseron daño e os da nosa abitacion non fumos capaces de durmir porque os do ciclo,roncaban e mobianse muito.

Ao dia seguinte lebantamonos cansos e fumos a visitar unha ferraria para mirar como se facia antigamente o ferro.Despois a tarde fumos comer a Monforte e ao acabar fumos as termas de Ourense pero Manu,Ivan,Anton e eu fumos dar unha bolta porque non nos queriamos meter nas termas.E cando xa foi ora collimos o autobus para ir de bolta a casa.

O Montefurado:

O rio fai que este lugar teña un clima continental mediterraneo,no inverno fai muito frio e no bran fai muito calor,o buraco que ten o montefurado os lugareños chamano boca de monte.este buraco construiuse no S.II para desviar o cauce do rio e obter o ouro.

Excursión o Courel

La excursión fue una buena actividad educativa para conocer el patrimonio gallego en las altas montañas, vimos varios pueblos situados en las proximidades del río.

Visitamos la ferreria que la restaurarón con una subención que les dio la Xunta de Galicia, pero al no trner un mantenimiénto constante se deteriora. Hicimos una larga ruta por la montaña, vimos dos fuentes una de ellas era de agua ferroxinoxena. 

En Monforte de Lemos paramos para comer y nos sentamos en un banco y por delante había un pequeño río en donde vimos muchas palomas, patos, ocas y un compañero (Manuel) les hechaba trozos de pan y comian como locas y mi amigo (Antón) los cojio un pato para llevarselo pero se le escapo.

 

Mi experiencia en el Caurel fue muy buena, las vistas eran preciosas, es un sitio perfecto para ir a despejar. Es un paisaje muy bonito, muy relajante porque estas todo o tempo en contacto coa naturaleza, non ai nadie que cre moleste , o aire e moi puro.O unico mala foi a noite que o colchon era mui duro e a parede estaba mollada e o dos ciclos roncaban e non paraban quietos.A cena foi mui temprano, e al lentejas fixeron estrajos sobretodo a Manuel.A visita a ferreria estubo bastantte ven, coñecin unha maneira noba de peneirar a fariña, e como facian o ferro.O pobo de Monforte e moi bonito e esta moi ben coidado. 

Tamen bisitamos a cidade de Ourense en concreto as termas do centro da cidade estan moi bonita pero as calles estaban moi sucias

Vivencias no caurel

A viaxe polo Caurel foi moito mellor do que pensaba.
Comenzou un martes as oito da mañán, collemos o bus todos os compañeiros e puxemos rumbo a lugo, A Serra do Caurel. Chegamos tempraniño ainda o sol non dera as súas horas fortes. Comenzamos a nosa camiñata montaña arriba, na cal puidemos ver, debesas, cascadas, diversas especies de árbores, pero sobre todo moita neve, o cal facía que a nosa ruta resultase moito máis dura, pero como a compañía era grata, por fin conseguimos chegar a cima e pornos a xantar e sobre todo descasar un chisco, xa que conseguiramos subir 1.600 metros de altura. O rematar puxemos rumbo o refuxio de montaña en Seara, mentres observamos unha lagoa conxelada e algunha cascada máis. A iso das 7 a nosa ruta rematou, por fin chegamos o refuxio no cal distribuimos habitacións, duchas..., cando xa todos estabamos listos a iso das 9:30, fumos a cear o bar do pobo, un lugar moi acolledor e agradabel. A cea consistiu nun bo prato de lentellas quentes e de segundo un pouco de xamón asado con patacas fixo que a cea fose aínda mellor, rematamos co postre, un flan caseiro do máis rico.
O regreso o albergue foi do máis tranquilo pola noite uns trucos de máxia e unhas partidas as carta, entre risas e bo humor, pecharon a noite ata o día seguinte.
O día seguinte comenzou cun bo desayuno de leite con totadas e mermelada, o ematar recollimos e limpamos o albergue e puxemos rumbo a ferraría, onde nos explicaron o seu funcionamento....
Nos diriximos a monforte de lemos a xantar, o rematar puxemos rumbo as termas de lugo o cal deu por finaliazado o noso día, chegando as sete o punto de encontro cos pais.

Vivencias no Caurel

Todo comezou espertando as 7 xusto cando me soou o despertador e me levantei, xa tiña a mochila feita e estaba todo listo para irme, desayunei me vistin e collin todo e me puxen rumpo a casa de Isaac para collelo e lebalo eu xa, baixamos e o chegar metemos as mochilas no autobus e empezamos a esperencia, botamos 3-4h de autobus e o chegar empezamos a andar, pola montaña cara arriba, sobre a 1 mais ou menos seguiamos andando e ivamos abanzando e atopamos neve, nos tocou camiñar sobre neve 3 horas para arriba subindo costas, ata que tocou a hora de comer, paramos 15-20min e despois o acabar de comer seguimos andando 3h para abaixo, costas pa baixo e andando sobre a neve,  caimos vastente pero o levamos muy ben, o olor dende a montaña e olor puro, non había contaminación alí, nin fumo de chimeneas queimando leña, nin nada diso, os do ciclo nos ivan explicando os lugares e todo para nos poder entender esta viaxe muito mais, vimos pontañas xeadas, e lagos, tamen rios, e cascadas, case non había coches, Onde dormidos en Seara só había 8 habitantes, 7 maiores xa e 1 de 40 anos mais ou menos, a xente imigrou a cidade para buscar traballo e lebaron as suas familias dentro de poucos anos xa non habera nadie en Seara por que se a xente mañor fallece a xoven non vai volver. e a verda e que foi inolvidable, na miña vida nunca vin iso, foi algo inolvidable, botamos todo o día andando e pasandoo ben, fixemos amizade cos do ciclo xa que eran persoas super agradables, e as 7 chegamos o refuxio, onde nos duchamos nos vestimos fixemos as camas e fumos a cear, e ao acabar a cea fumos po refuxio e estubemos a charlas cos profes e cos do ciclo  despois sobre a 1:15 fumos a durmir, nos levantamos as 8 da mañan para ir a desayunar as 9 e  deixar todo listo e linpo no refuxio e poder coller o autobus as 10, estubemos case todo o día no autobus faciamos algunha parada onde nos explicaban os do ciclo, o Monte furado, a ferreria, e máis cousas , tamen paramos para comer e despois fomos a termas,  e despois fumos firectamente a o autobus para virse para gondomar, chegamos sobre as 7 e pico e  despois xa nos diriximos pa casa, mestres tanto Isaac e eu ivamos falando dalgunhas das nosas esperiencias vividas.
Gustaoume muito o courel, e a ruta. foi unha experiencia inolvidabe.

a verdade estubo muy ben todo, con muita organizacion e mui ben coordinado. 

de feito todos mui pendentes dos demais e a verdade que foi todo xenial.  

Historia do Courel

Webgrafía: http://www.serradocourel.es/historia.htm

Vivencias